Hendrik Conscienceplein: sfeerreportage radio

13 augustus 1883 werd het Jezuïetenplein omgedoopt tot het Hendrik Conscienceplein. Het prachtige pleintje verscholen in de straten van Antwerpen werd vernoemd naar de schrijver die zijn volk leerde lezen. Ook het standbeeld van Hendrik Conscience werd die dag onthuld. Het plein werd voor vele Antwerpenaren en toeristen een prachtig stukje geschiedenis in het hart van de stad.

Maar voor de familie Crols is het plein vandaag in de eerste plaats hun thuis. Ze wonen hier al 5 generaties lang en zijn niet van plan het plein te verlaten. Drie leden van de familie vertelden ons meer over waarom het Hendrik Conscienceplein zo’n mooie thuisbasis is.

Sfeerreportage Hendrik Conscienceplein groep1 by chloebauwens

Commentaar op “Why I blog” van Andrew Sullivan

In “Why I blog” haalt Andrew Sullivan een paar belangrijke punten aan.

• Een blog is direct (instant);
• Er is een publiek waarmee je in gesprek hoort te gaan;
• Bloggen is afstand nemen van wat je een paar seconden daarvoor geschreven hebt;
• Het werkt omgekeerd chronologisch;
• Een blog hoort constant gevoed te worden. Te weinig posts en een blog sterft;
• Ongeacht waarover je blogt, je geeft een deel van je persoonlijkheid prijs.

Wat me ook duidelijk is, is dat mensen die bloggen de behoefte hebben om zichzelf te profileren en te tonen aan de wereld. Ze zoeken erkenning.

Dat tonen aan de wereld is minder vanzelfsprekend dan ik dacht. De concurrentie is groot en zorgen dat mensen op je blog komen, is voor een beginnend blogger niet gemakkelijk. Zelf probeer ik gebruik te maken van sociale netwerken. Toch is mijn doelgroep klein, want mijn blog is geschreven in het Nederlands en gaat over mannenmode.
Een gat in de blogmarkt, maar een goed marketingplan heb ik nog niet gevonden. En dat brengt mij naar het essentiële punt van bloggen: het is allemaal try and error.

Voor de eerste Belgische modeblog voor mannen: menofbelgium.wordpress.com

Joupra 2: Radio: VOX POP

Voor mijn vox pop over het verlagen van de minimumleeftijd voor seks:

http://www.zshare.net/audio/68239069b2dc0719/

Conscienceplein: foto en verklaring

Ik heb geprobeerd met deze foto de essentie van het Conscienceplein in beeld te brengen. Het hele plein straalt ingetogen kalmte uit. De lijnwerking van de architectuur is heel verticaal en symmetrisch, maar de strakke lijnen worden iets zachter gemaakt door de rondboog en het standbeeld van de gemoedelijk zittende Hendrik Conscience. Ik heb de foto er wat ouder laten uitzien, want toen ik er zat, voelde ik me net in een ander tijdperk. Een tijdperk waar iedereen nog niet zo gehaast was, zonder auto’s en zonder graffiti. Dat is volgens mij ook de kracht van het Conscienceplein.

RESEARCH
Mijn taak binnen het groepje was om op locatie informatie te gaan zoeken.
– Informatie over de brand in de Carolus Borromeuskerk op uithangborden in en aan het gebouw
– Flyers van buurtfeesten, waaronder concerten op het plein op 29 oktober
– Op meerdere dagen kunststudenten die de voorgevel van de Carolus Borromeuskerk tekenen
– De familie Verlinden, die op het Conscienceplein woont en er een winkel met etsen van Antwerpen heeft. Deze mensen gaan we waarschijnlijk interviewen en we gaan beelden van het plein maken vanuit hun huis.
– Informatie over de klassieke concerten in de kerk
– Straatmuzikanten die op het plein jazz spelen voor de enkele terrasjes die er nog stonden
– Een groepje (hang)jongeren, die er meerdere dagen zaten

JouPra: Flash

Wat heb ik gedaan? Videobeelden gemaakt, een bijhorende tekst geschreven en gekeken naar de montage.

Hoe heb ik het aangepakt? Samen met de rest van het team heb ik gebrainstormd. Uiteindelijk hebben we besloten om als onderwerp ‘Antwerp on Stage’ te kiezen. Met een medestudent ben ik gaan filmen op de Stadswaag. Daarna hebben we met ons team de tekst uitgeschreven. Het laatste stadium was de montage.

Wat was er moeilijk en hoe heb ik het opgelost? Onze neuzen allemaal in dezelfde richting krijgen, heeft veel tijd en energie gekost. Uiteindelijk waren we behoorlijk tevreden over het resultaat.

Wat vond ik er leuk, prettig aan? Ik vond het maken van de beelden en het bespreken wat we exact zouden filmen heel leuk.

JouPra: Den Triangel

Wat heb ik gedaan? Onderwerpen die binnen het concept van Den Triangel passen gezocht, verder geresearcht, een contactpersoon geïnterviewd en een artikel geschreven met bijhorende foto.

Hoe heb ik het aangepakt? Ik ben vertrokken van mijn persoonlijke banden met de wijk. Daarna heb ik stapje voor stapje alles goed voorbereid en dan uitgevoerd.

Wat was er moeilijk en hoe heb ik het opgelost? Echte moeilijkheden waren er niet. Het belangrijkste was dat ik genoeg tijd voorzag om te interviewen. Omdat ik mijn vragen goed voorbereid had, had ik achteraf geen moeite om het artikel te schrijven.

Wat vond ik er leuk, prettig aan? Ik vond het leuk dat ik heel lovende kritieken heb gekregen en dat de twee andere onderwerpen die ik had voorgesteld ook zijn behandeld geweest (door anderen). Jens De Vleeschauwer heeft wel wel een kanjer van een fout gemaakt in het artikel “Niet iedereen tevreden met autovrije dagen” door de naam ‘Lucyneh Vrouyr’ te schrijven onder de foto van haar zus.

JouPra ‘Radio Crap’

Wat heb ik gedaan? Een radioprogramma, geschikt voor Radio Crap, in groep gemaakt.

Hoe heb ik het aangepakt? Samen met de rest van het team heb ik gebrainstormd. We hebben toen besloten een programma te maken waarin electro-muziek centraal stond. Het kreeg de naam ‘Electric Feel’. Vervolgens hebben we de muziekkeuze en de taakverdeling besproken. Ik deed het radionieuws op het einde van het programma.

Wat was er moeilijk en hoe heb ik het opgelost? Echte moeilijkheden waren er niet. Het belangrijkste was dat de timing in orde was. Onze communicatie heeft ervoor gezorgd dat alles vlot verliep.

Wat vond ik er leuk, prettig aan? Ik vond het bespreken van de muziekkeuze heel boeiend, omdat die de sfeer van het programma bepaalt.

de KiesKwies

Het initiatief van de KiesKwies is goed, omdat de bevolking – en vooral de groep jongvolwassenen – meestal niet op de hoogte is van wat er gebeurt binnen Europa en de Europese Unie. De KiesKwies plaatst op een ludieke manier de instellingen in de kijker, zonder het al te kinderachtig te maken.

Een voorbeeld hiervan is de mogelijkheid om het niveau van je tegenspelers te bepalen. Hierdoor wordt de deelnemer meteen verplicht om zijn eigen kennis over het Europees beleid in vraag te stellen.

Ook door na elke vraag het correcte antwoord te geven, laat de maker van het spel duidelijk weten dat de quiz hoofdzakelijk een informatief aspect heeft. Of de speler nu het juiste antwoord heeft gekozen of niet, hij leert in ieder geval iets bij.

De vragen zijn bovendien zo opgesteld dat de nieuwsgierigheid van de deelnemer wordt geprikkeld. Als speler wordt je aangezet om na te denken over de EU.

Een mindere zaak is het feit dat er geen reclame wordt gemaakt voor de KiesKwies. Een educatiemiddel zoals dit spel verdient meer aandacht en de mensen die het spel spelen zijn waarschijnlijk de personen die al het meest op de hoogte zijn van de Europese werking.

De zin van de Europese verkiezingen

De presentatie van Robert Verschooten heeft mijn mening over het belang van de Europese Unie nog versterkt. Ik denk dat het cruciaal is om de banden tussen de verschillende lidstaten nog nauwer aan te halen. De enige weg die ik zie om de schade van de financiële en economische crisis enigszins te beperken, is een gezamenlijke weg. Zo lijkt het mij noodzakelijk dat alle lidstaten van de Europese Unie verdere afspraken maken rond financiële wetgeving om zo de nefaste gevolgen van belastingsparadijzen de kop in te drukken.

Een ander aspect waar ik mijn mening wel voor moet herzien, is het gemiddeld percentage van het bruto binnenlands product dat naar de Europese Unie gaat. Ik dacht dat dit cijfer veel hoger lag.

Wat me ook opviel tijdens de presentatie rond de zin van de Europese verkiezingen, was dat Robert Verschooten niet propaganda kwam maken voor de Europese Unie, maar dat hij van tijd tot tijd ook kritische opmerkingen gaf. De meest opvallende opmerking ging over de twee vergaderplaatsen van het Europees Parlement: Brussel en Straatsburg. Hij gaf eerlijk toe dat dit pure geldverspilling is en hij uitte ongezouten dat de Franse politici moeten ophouden dwars te liggen.

Verschooten versterkte ook mijn mening over het belang van verkiezingen (het uiteindelijke doel van zijn uiteenzetting). Een stem telt wel degelijk wanneer ze samengeteld wordt met de anderen. Europa hoort geen ‘ver-van-mijn-bed-show’ te zijn. We leven er middenin en we moeten ons meer bewust zijn van de vruchten die we ervan kunnen plukken.

Projectweken 2: dag 1

Gisteren (23 maart) was de eerste dag van de nieuwe projectweken. Onze groep, die het thema ‘asielbeleid‘ behandelt, bestaat uit Sigrid Spaas, Darah Bertels, Dries Van den Bergh, Mattias Van Nimmen en mijzelf.

Dit is wat we op dag 1 bereikt en afgesproken hebben:

• 5 uitgangspunten bepaald: asielzoekers, afgewezen asielzoekers, vluchtelingen, illegalen en minderjarigen
• een inventaris van asielcentra in regio Antwerpen
• een inventaris van organisaties gelinkt aan asielzoekers
• Voorval van asielzoeker op kraan in Antwerps centrum gebruiken in inleiding presentatie
• Mattias Van Nimmen gaat een ‘portret’ maken van iemand die in een asielcentrum verblijft. Darah Bertels fotografeert.
• Sigrid Spaas doet een interview in verband met illegale minderjarigen en Vincent Van Reusel fotografeert
• Dries Van den Bergh doet juridische aspect. Contacteert een advocaat
• Vincent Van Reusel contacteert een OCMW in Antwerpen voor eventueel interview (concreet ivm vluchtelingen)
• Darah Bertels mailt of belt naar ‘Vluchtelingenzorg’ voor interview over psychologische zorg en linken met asielzoeker op kraan. Meer info zoeken over psychologisch aspect
• Meer te weten komen over hoe een asielzoeker behandeld wordt: mail versturen naar ‘Kleur Bekennen‘. Sigrid Spaas neemt contact op.
• Dinsdag 24 maart: iedereen vóór 12u via e-mail laten weten welke contacten er gelegd zijn.